Katie ve Ben

Gerçek bir yaşam hikayesi, Katie 10 yıl derin mi derin bir bunalıma girer son 2 yılını da odasından çıkmayarak geçirir en sonunda yeme bozukluğundan ötürü bir  rehabilitasyona yatırılır buradan sonrasını ropörtajına ve kendi cümlelerine bırakıyorum

Katie, 10 yıldır öfke, paranoya ve çaresizlikten oluşan bir düşüşün içindeydi. İki yıldır derin bir bunalımın içindeydi. Sonunda yeme bozukluğu sebebiyle kadınlara yönelik bir kliniğe girdi. Diğer hastalar ondan çok korktuğundan kendisine tavanarasında tek başına kalacağı bir oda verildi. Bir sabah, yerde yatarken (kendini yatakta yatamayacak kadar değersiz hissediyordu) Katie, kim veya ne olduğuna dair en ufak bir fikri olmadan uyandı. "Ben diye bir şey yoktu" diyor.

"Tüm öfkem, beni rahatsız eden tüm düşünceler, bütün dünyam, bütün dünya yok olmuştu. Aynı anda içimden kahkahalar yükseldi ve dışarı döküldü. Hiçbir şey tanıdık değildi. Adeta uyanan başka bir şeydi ve Katie'nin gözlerinden dünyaya bakıyordu. Çok mutluydu. Ondan ayrı olan, ona kabul edilemez gelen hiçbir şey yoktu, hepsi onun benliğinin bir parçasıydı."
http://hurarsiv.hurriyet.com.tr/goster/haber.aspx?id=4150262&yazarid=112

'Varolanı Sevmek' adındaki kitabını alıp okudum ara ara açıp yine okuyorum ve hayata insanlara bakış açımı değiştirmiş kitaplardan birisidir ihtiyacı olan maddi olarak alamayacak arkadaşlara geri vermesi koşulu ile   kitabı verebilirim

Çıplak Ayak

'ayağın, çıplak olmasının dışında bir mutluluğu yoktur' der  İlhan Berk... Belki de insan olmanın dışında bir mutluluğumuz yoktur. Hatalar yapan, eksik bırakan, tamamlayamayan, derdini tam anlatamayayan, her zaman istediği yerde ve zamanda istediğini yaşayamayan insan olarak sadece 'İnsan' olmaktır mutluluğumuz aynı bir kuş gibi kedi gibi...Sadece VAROLMAK'tır bütün deneyimlediği... İyi olmak sandığımız gibi güzel olan değildir belki de şekilsiz ve biçimsiz bir kalıba girmeyenler iyidir belki de... Kendini ne kadar tölore edebilir ki insan kendi hatalarına karşı... Yaşamaya devam ettiği sürece içindeki doğru sanrılarıyla ne kadar dövüşebilir gerçekleri? Yoksa bir nehir misalı sadece akıp gider mi insan?

---
yalnız
düşsüz kalayım
ayağın, çıplak olmasının dışında bir mutluluğu yoktur
en derin varlığıdır çıplaklık
---
İlhan Berk

Siiiipesyelll

Malzemeler

20 kaymee
Ağzını yamultarak 'SEN Mİİİ YAPACAN' diyen kasaba karşı 'Sanane yaaarrrr ' yerine bir adet Sabır
Kaostan düzen doğar felsefesiyle yemeğe her boku karıştırma cesareti
Yemeğin fotoğrafları daha asortik dursun diye fotoğraf programı
Yerdeki kilim kenardan sırıtmasın kadrajı
Yağın bittiğini anlayıp 'yağsız tavada kendi yağıyla' yalanını çaktırmayan ustalık
'O kadar gözüm aç ki makarnaya da çok pis abanırım' ölçüsü